Bildiğimiz yağmur canım.... Hani şu insanı sırılsıklam eden, hatta donuna kadar ıslatan cinsinden:) Seviyorum napiyim.
Karanlık sonbahar günlerini, cama vura vura yağan yağmuru, yağmurluğumu üzerime geçirip yürüyüşe çıkmayı, hepsini seviyorum. Serin sonbaharları, uzun geçen yazdan sonra sabah uyandığında yatağın içinde ürpermeyi, dışarıda yağmur yağarken sıcacık bir bardak bol sütlü nescafe hazırlayıp birşeyler okumayı.... Seviyorum napiyim....
Ankara karanlık bir güne uyandı bu sabah.
İyi de oldu, yalnızca ıslanan toprak ve doğa değil bir kış çocuğu olan ben de onlarla beraber nefes aldım....
Not: Yağmur kötü şeylere sebep olmasın:(
Mutulu kız fotosu için tıkıtık; http://www.deviantart.com/deviation/90232907/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Söyle bakalım okuyucu